پس از آن که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا خواستار «توقف بشردوستانه» جنگ در غزه شد، اسرائیل حملات هوایی به بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها، اردوگاه‌های پناهندگان و مدارس سازمان ملل را تشدید کرد و نوار غزه را به گورستان کودکان تبدیل کرد. بااین‌حال، بلینکن فشار کشورهای عربی برای آتش‌بس را به این دلیل که حماس هنوز می‌تواند به اسرائیل حمله کند، رد کرد. موضوعی که اساساً به این معنی است که دولت نتانیاهو در حال حاضر تحت‌فشار قابل‌توجهی برای متوقف کردن بمباران‌های بی‌وقفه یا تهاجم زمینی نیست. به گفته وزارت بهداشت غزه، شمار کشته‌شدگان غیرنظامیان فلسطینی از ۱۲ هزار نفر عبور کرده است.

بر اساس تحقیقات نیویورک‌تایمز، اسرائیل بی‌سروصدا از مصر خواسته تا تعداد زیادی از ساکنان غزه را بپذیرد و آن را به‌عنوان یک ابتکار بشردوستانه برای غیرنظامیان و باهدف فرار موقت ازآنچه که آنها "خطرات غزه" برای اردوگاه‌های پناهندگان در صحرای سینا می‌نامند، قرار داده است. این موضوع که به ادعای فلسطینی‌ها درباره پدیدآمدن "نکبت دوم" (آوارگی گسترده مردم فلسطین از سال ۱۹۴۸) نزدیک است، هم اکنون در دستور کار اسرائیل برای آواره کردن فلسطینی‌ها قرار دارد.

غزه روی دریای گاز طبیعی

این در شرایطی است که نوار ساحلی غزه روی مخازن قابل‌توجهی از نفت و گاز طبیعی قرار گرفته که بر اساس مطالعه کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) فرصتی برای توزیع و تقسیم ۵۲۴ میلیارد دلار بین طرف‌های مختلف منطقه ارائه می‌دهد. در گزارش UNCTAD همچنین امده است: "انچه می‌تواند منبع ثروت و فرصت‌ها باشد، می‌تواند فاجعه بار باشد در صورتی که این منابع مشترک به صورت انحصاری و بدون توجه به قوانین و هنجارهای بین المللی مورد بهره برداری قرار گیرند."

در توافقنامه اسلو ۲، توافقنامه موقت اسرائیل و فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه در سال ۱۹۹۵، به تشکیلات خودگردان فلسطینی صلاحیت دریایی داده شد. آنها قراردادی را با گروه گاز بریتانیا (BGG) امضا کردند و یک میدان گازی بزرگ را در غزه کشف کردند. اما پیمانکار بریتانیایی در سال ۲۰۰۷ عقب‌نشینی کرد. اما این نکته جالب‌توجه است که قبل از حمله اسرائیل به غزه در سال ۲۰۰۸، دولت اسرائیل زمانی که مشغول طراحی عملیات نظامی بود، این توافق را دوباره موردتوجه قرارداد.

از زمان تهاجم در سال ۲۰۰۸، در حالی که فلسطینی‌ها در معرض محدودیت کالاها قرار داشتند، دولت اسرائیل کنترل واقعی بر ذخایر دریایی غزه را اعمال کرد و پیمانکار بریتانیایی به تجارت با اسرائیل ادامه داد تا فلسطینی‌ها از درامد ناشی از برداشت از این منابع محروم شوند. در همین حال، اسرائیل به طور انحصاری حفاری میادین جدید نفت و گاز در شرق مدیترانه را از میدان لویاتان بررسی کرد و قراردادهایی به ارزش میلیاردها دلار را با اردن و مصر امضا کرد. موضوعی که در ادامه به عنوان ابزاری برای تعمیق روابط سیاسی و وابستگی اقتصادی اعراب و اسرائیل به خدمت گرفته شد و یکی از مهم‌ترین محورهای عادی سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی محسوب شد.

ازاین‌رو جنگ‌افروزی فعلی اسرائیل، کشتن و اخراج فلسطینیان از نوار غزه و ایجاد یک منطقه حائل به اسرائیل امکان دسترسی آزاد به حفاری ذخایر گاز و نفت را خواهد داد. این توافقنامه همچنین در خدمت توافقنامه همکاری انرژی بلندمدت ایالات متحده و اسرائیل است که تصریح می‌کند توسعه منابع طبیعی توسط اسرائیل، منافع استراتژیک ایالات متحده را نیز تأمین خواهد کرد.

وابستگی امریکا به لابی اسرائیلی مهمات‌سازی

یک مطالعه توسط مؤسسه واتسون در دانشگاه براون در سال ۲۰۲۱ نشان داد که یک سوم از تمام قراردادهای پنتاگون در سال‌های اخیر تنها به پنج پیمانکار بزرگ سلاح رفته است: لاکهید مارتین، بوئینگ، جنرال داینامیکز، ریتون و نورثروپ گرومن. جای تعجب نیست که سهام این شرکت‌ها نیز از زمان حملات حماس و حمله اسرائیل به غزه ۷ درصد افزایش یافته است. نفوذ بیش از اندازه پیمانکاران بخش خصوصی سهم عمده ای از خریدهای پنتاگون را شامل شده است. در حالی که غیرنظامیان در افغانستان و عراق کشته می‌شدند، این شرکت‌ها از کار بازسازی در مناطق جنگی سود می‌بردند.

ناظران سیاسی می‌گویند ادامه جنگ اوکراین به نفع پیمانکاران دفاعی مستقر در ایالات متحده است که ارزش سهام آنها از زمان آغاز جنگ افزایش‌یافته است. موضوعی که بیش‌ازپیش وابستگی امریکا به لابی‌های اسرائیل را نشان می‌دهد.